Hypancistrus sp. “L236”

Order: Siluriformes
Onderorder: Loricarioidei
Familie: Loricariidae
Onderfamilie: Hypostominae
Geslacht: Hypancistrus
Soort: nog niet beschreven

Hypancistrus sp. "L236" is met een lichaamslengte van ongeveer 12 cm een ​​vrij kleine pleco en is daarom gemakkelijk in de meeste aquaria te houden.

Deze niet beschreven soort vertoont een witte tot gele basiskleur met een zwart, grijs of bruin wormlijnpatroon. Het patroon heeft een hoge variabiliteit en kan een overgang vertonen van stippen naar wormlijnen naar strepen.

Deze zeer populaire pleco is  in veel aquariums van pleco-enthousiastelingen te vinden, en is erg geliefd om zijn helderwitte kleur. Wat een echte "L236" werkelijk is, is niet te zeggen. Dit heeft verschillende redenen.
Een daarvan is dat het niet 100% zeker is waar de eerste "L236" daadwerkelijk is gevangen. Beschikbare informatie, dat hij uit de Rio Iriri komt, bleek een hoax te zijn.
De tweede moeilijkheid is dat er veel zogenaamde "worm line - Hypancistrus" in het Rio Xingu / Rio Iriri gebied zijn. Bijna alle Hypancistrus spp. daar, vertonen een hoge variabiliteit in kleur en patroon, waardoor twee individuen van dezelfde batch eruit zien als twee totaal verschillende soorten.
Als een van de weinige lijn-gekweekte plecos, werd ook de "L236" generaties lang gekweekt en geselecteerd. De meest bekende kweeklijn is van Robert Budrovcan, waar de nakomelingen worden gelabeld als "RB".
In de loop der jaren begon de "L236" steeds meer een term te vormen voor een Hypancistrus met meer wit dan zwart in de lichaamskleur. Andere L-nummers zoals de "L400" bijvoorbeeld, kunnen identieke nakomelingen produceren en worden daarom soms ook verkocht als "L236". Hybridisatie is mogelijk en vond ook meerdere keren plaats.
Dieren met meer wit in de kleuring worden meestal gelabeld als SW (voor super wit), meer gelige exemplaren als SY (voor super geel) en exemplaren met bredere strepen en een daarom donkerder uiterlijk worden gelabeld als "basis".
Al deze factoren leiden tot het feit dat Hypancistrus sp. "L236" eerder een label is voor een kleurvorm dan voor een specifieke pleco/ondersoort/lokale vorm van een specifieke vangst locatie, dan iets anders.

Hypancistrus sp. "L236" leeft in de Rio Xingu. Er werd lang gedacht dat deze vis endemisch was voor Rio Iriri, een zijarm van de Rio Xingu. Deze informatie bleek een hoax te zijn, aangezien deze vis later niet in dat gebied te vinden was, maar in een kanaal onder de Volta Grande van de Rio Xingu.

Zijn habitat bestaat voornamelijk uit een donker, rotsachtig substraat met een sterke waterstroom. In zijn biotoop is zeer zuurstofrijk en warm water te vinden. Daar kunnen temperaturen van meer dan 30 °C worden bereikt.

Het dieet van deze pleco's bestaat voornamelijk uit insecten (larven), wormen en schaaldieren.

In gevangenschap zal deze vis bijna elk commercieel voedsel eten. Niettemin moet er op worden gelet dat het voedsel rijk is aan eiwitten. Wij voeren ze voornamelijk met Krill soft granulaat of Artemia soft granulaat, Dr. Bassleer Biofish Food Garlic en Snail soft granulaat.

Aquariums vanaf 80 cm lengte kunnen worden gebruikt om een ​​groep H. sp. "L236" in te houden. De ondergrond kan variëren van fijn zand tot grover grind. Een constructie van leistenen met ingebouwde kleine stenen en legholen is een goede manier om deze vissen de mogelijkheid te geven om zich te verstoppen en om te kweken. Er moeten altijd meer legholen of schuilplaatsen beschikbaar zijn dan het aantal pleco's in het aquarium. Dit voorkomt gevechten om broed- en schuilplaatsen. Ze houden niet van fel licht en zijn over het algemeen schuwe vissen die zelden overdag, buiten de schuilplaatsen, worden gezien.

Het is belangrijk om de vissen goede watercondities te geven. 28 - 30 °C warm water, een sterke stroming, veel zuurstof via een luchtsteen en wekelijkse waterverversingen zijn belangrijk. Deze soort prefereert licht zuur water met een elektrische geleidbaarheid onder de 200 microsiemens.

Omdat Hypancistrus sp. "L236" een erg vreedzame soort is, kunnen gezelschapsaquaria goed werken, als de benodigde waardes worden gegeven. Dominante vissen, die sneller bij het eten zijn dan de "L236"s, moeten niet samen met hen worden gehouden om voedselgebrek bij de "L236" te voorkomen.

Het bepalen van het geslacht van Hypancistrus spp. verloopt grotendeels volgens dezelfde regels en dus ook bij "L236". Over het algemeen is het niet zo moeilijk als u de exemplaren goed bekijkt en/of er goede foto's beschikbaar zijn.

Een blik van de zijkant onthult een robuuster en omvangrijker lichaam van het mannetje. Het vrouwtje toont een puntiger silhouet.

Terwijl de man een vrij kort, rond hoofd heeft, heeft de vrouw een puntigere snuit.

De odontodes op de snuit zelf zijn bij beide geslachten niet zichtbaar.

Verder zijn de odontodes op de kieuwen bij de man langer en talrijker.

Hetzelfde geldt voor de odontodes op de borstvinnen. Vrouwtjes vertonen er minder van. Ook de harde straal van de borstvin zelf is dikker bij mannetjes.

Als er odontodes zichtbaar zijn op de staarten, tonen mannetjes deze vaker, terwijl vrouwtjes deze eerder een gladde staart hebben.

Het bovenaanzicht van deze foto's kan op het eerste gezicht wat verwarrend zijn. Dit komt omdat het mannetje vrij goed in vorm is, terwijl het vrouwtje op dit moment geen eieren lijkt te hebben en daarom bijna geen rondingen vertoont. Bij nadere inspectie kunnen we in ieder geval nog steeds zien dat het mannetje het breedst is rond de schouders. Drachtige vrouwtjes vertonen het dikste gedeelte in de buikstreek (heupen). Ook zichtbaar in dit aanzicht zijn de kleine odontodes op de staart van het mannetje.

Het hoofd van de man is breder en ronder. De kieuwkleppen steken prominenter uit. De vrouw heeft een puntiger hoofd.

Van onderaf is het geslacht van deze vissen ook weer makkelijk te bepalen. De papil van de man is vrij groot maar vertoont nog steeds de smallere mannelijke vorm. De vrouw vertonen een ronder papil en bij nadere inspectie zijn ook een paar gele vlekken zichtbaar. Waarschijnlijk door selectie op witte kleuring lijkt de vrouw minder pigment te vertonen in die vlekken dan andere plecos.

Het kweken van deze soort is tegenwoordig vrij gebruikelijk in de hobby en ook niet zo moeilijk te realiseren. Ook deze Hypancistrus is een holenbroeder, waarbij het mannetje voor het broed en de jongen zorgt.

Om Hypancistrus sp. "L236" te laten kweken, is eerst een goede verhouding van volwassen mannen en vrouwen nodig. Het is altijd goed om iets meer mannetjes dan vrouwtjes in het aquarium te hebben. Op die manier kunnen vrouwen kiezen met welk man ze willen kweken. Het aquarium mag niet te vol zijn. Een ideale groep bestaat uit 6 - 8 exemplaren in een aquarium van 100 - 200 liter. De inrichting moet voldoen aan veel schuilplaatsen, in de vorm van stenen leisteenconstructies. Tussen de openingen en op de bodem moeten legholen worden toegevoegd. Wij behaalden de beste resultaten met ronde legholen van de lengte van 13 - 15 cm en een diameter van ongeveer 4 - 4,5 cm.

De waterparameters moeten nu 30 °C zijn en een e.c. van 100 - 150 microsiemens. Het beste is om het water regelmatig te verversen met osmosewater. Om het sterk zuurstofrijke water daar te krijgen waar het nodig is, is het het beste om een ​​stromingspomp te plaatsen die naar de ingangen van de legholen is gericht.

De plecos zouden nu echt goed en rijk aan eiwitten gevoerd moeten worden. Dit kan bereikt worden door bevroren voedsel of bewerkt voedsel. Wij hebben de beste ervaringen met Krill granulaat en Artemia granulaat. Binnenkort zullen de vrouwen eieren opbouwen en de mannen worden stekelig en zullen in hun legholen zitten en met hun vinnen wapperen.

Als een vrouwtje eenmaal geïnteresseerd is in een potentiële paringspartner, zit ze meestal een paar dagen naast het leghol die het mannetje bezet. Als alles goed is, begint het paar te tunnelen in het leghol, de man zet de vrouw vast in het hol. Dit duurt meestal niet langer dan twee dagen.

Na een of twee dagen zit alleen het mannetje in het leghol. Meestal een beetje verhoogd omdat hij met zijn mond op de eieren zit. Deze soort legt tot 10 - 30 eieren per keer. Deze eieren worden nu beschermd en schoongemaakt door de man, totdat de larven uitkomen. Dat is meestal na ongeveer 6 - 7 dagen, afhankelijk van de temperatuur.